Savan bölgeleri tarih öncesi dönemlerden beri insanlara içine girilmesi zor tropik yağmur ormanlarından daha uygun yaşama koşulları sunmuştur. Bugün savanlarda yaşayanların büyük bölümünü yerleşik köylüler oluşturmaktadır. Bu köylüler daha çok buğday, mısır, darı, yam ve manyok ekmekte, ırmakların bulunduğu vadilerde pirinç de yetiştirmektedirler. Tropik yağmur ormanı bölgelerinde sürekli aynı bitkiyi yetiştirerek toprağı yormamak için üstünde tarım yapılan arazi değiştirilirken, savan bölgelerinde tarımı yapılan bitki değiştirilmektedir. Eğer bitki tarımının yanı sıra hayvancılık da yapılıyorsa, bu yoldan doğal gübre de elde edilmektedir. Tahıl gibi taneli bitkilerin yetiştirilmesi için toprağın uzun bir süre önce hazırlanması gerekir. Bu nedenle Afrika’nın savan bölgelerinde Avrupa’dan çok önce yerleşik tarım toplulukları ortaya çıkmış ve bunlar zamanla kalabalık kentlere dönüşmüştür. Savan bölgelerinde yerleşik köylülerin yanı sıra, çobanlık ve hayvancılıkla geçinen göçebeler ve yarı göçebeler de yaşar. Sınırlı olan otlakların aşırı kullanımı çoğu kez ekolojik dengenin bozulmasına yol açarak, aşınmalara, toprak kaymalarına ve bunun sonucunda çöl alanlarının genişlemesine neden olmaktadır.