Eklenme Tarihi : 09.06.2012 | Okunma Sayısı : 5712
Öğretim Stratejisi: Bir dersin hedeflerine ulaşmayı sağlayan yöntem, teknik ve araç gereçlerin belirlenmesine yön veren genel bir yaklaşımdır.
Başlıca Öğretim Stratejileri:
Sunuş (Alış) Yoluyla Öğretim
Buluş (Keşfetme) Yoluyla Öğretim
Araştırma-inceleme Yoluyla Öğretim
Öğretim Yöntemi: Bir dersin hedeflerine ulaşmak için izlenen yoldur.
Anlatım
Tartışma
Örnek olay
Gösterip-yaptırma
Problem çözme
Bireysel çalışma
Öğretim Tekniği: Öğretim yönteminin uygulama biçimidir. Örneğin; anlatım yönteminde öğretmenin anlatım biçimi ve kullanacağı sorunların nitelikleri birer tekniktir.
Grupla Öğretim Teknikleri: Beyin fırtınası, gösteri, soru-cevap, drama- benzetim, mikro öğretim,
Bireysel Öğretim Teknikleri: Bireyselleştirilmiş öğretim, programlı öğretim, bilgisayar destekli öğretim
Sınıf Dışı Öğretim Teknikleri: Gezi, gözlem, sergi proje, ödev, görüşme
ÖĞRETİM STRATEJİLERİ
1- Sunuş ( Alış ) Yoluyla Öğretim Stratejisi ( Asubel )
İlke kavram ve genellemelerin öğretmen tarafından düzenli bir şekilde sıralanması, bilginin hiyerarşik bir yapı içerisinde anlamlandırılarak öğrencilere aktarımı genelden özele yani tümdengelim yoluyla gerçekleşir.
Önce ilke, ardından örnek verilir. Bol örnek kullanmak gerekmektedir.
Öğretmen ve öğrenciler arasında yoğun etkileşim vardır.
Öğretim basamak basamak ilerler. Öğrenciye anlamlı öğrenmesini sağlayacak şekilde bilgiler ilişkilendirilerek ve önceki bilgilerle arasında bağlantılar kurularak sunulur.
Dersin giriş bölümünde kullanılır.
Herhangi bir konu ile ilgili ön öğrenmelerin yeterli olmadığı veya konunun ilk defa sunulacağı zamanlarda kullanılır.
Kavramları, kavram ilişkilerini ve soyut konuların öğrenimini sağladığı için ilköğretim 4. veya 5. sınıflarından itibaren kullanılır.
Kullanılan Teknikler: Sempozyum, söylev, takrir,
2- Buluş ( Keşfetme ) Yoluyla Öğretim Stratejisi ( Bruner )
Öğrenci merkezlidir.
Öğrencinin kendi gözlem ve etkinliklerine bağlı olarak bilgi, kavram, ilke ve genellemeye ulaşması amaçlanır.
Konular özelden genele yani tümevarım yoluyla işlenir.
Dersin etkinlik kısmında kullanılır.
Kavrama, uygulama, analiz, sentez gibi hedef alanlarının kazandırılmasında önemlidir.
Öğrencinin bilgiye araştırma, inceleme ve problem çözme yoluyla ulaşması sağlanır.
Yapılandırılmamış Yaklaşım: Öğrenci kendi çalışmasını başlatır, bu süreçte yönlendirilir ve öğrenme gerçekleşir. İlke, kavram ve problemin çözümünü doğal ortamda kendi kendine bulur. ( okulöncesi dön.)
Yapılandırılmış Yaklaşım: Öğrencinin kazanacağı hedef davranışları öğretmen belirler ve ilke, kavram ve genellemelere ulaşması için gerekli yönerge ve ipuçları verir.
Kullanılan Teknikler: Küçük grup tartışması, büyük grup tartışması, çember, zıt panel, münazara, açık oturum, soru-cevap
3- Araştırma – İnceleme Yoluyla Öğretim Stratejisi ( J. Dewey )
Öğrencilerin yaşamlarında karşılaşabilecekleri problem durumlarında değişik çözümler üretebilmeleri için sınıf içi veya sınıf dışı ortamlarda araştırma – inceleme yaparak öğrenme yaşantıları sağlamaktır.
Öğrenilen konuların değişik durumlarda denenmesine olanak sağlar.
Uygulama düzeyindeki hedef alanın öğrenciye kazandırılmasında etkilidir.
Dersin sonuç kısmında kullanılır.
Kullanılan teknikler: Beyin fırtınası, problem çözme, gösterme, yaptırma, rol yapma, dramatizasyon, deney, gözlem, soru-cevap
à Araştırma – inceleme Yoluyla Öğretim Stratejisinin Uygulanması
Problemin hissedilmesi
Problemin tanımlanması
Hipotez kurma
Veri toplama – Yöntem geliştirme
Hipotezleri test etme
Problemi çözme
ÖĞRETME – ÖĞRENME YAKLAŞIMLARI (MODELLERİ )
Tam İşbirlikçi Yapılandırmacı Çoklu Zekâ Temel Öğretme
Öğrenme Öğrenme Öğrenme Yaklaşımı Yaklaşımı
( Bloom ) ( J. Dewey ) ( Piaget – Bruner ) ( Gardner ) ( Glasser )
Vgotsky Vgotsky
Tam Öğrenme (Okulda Öğrenme) Yaklaşımı ( Bloom )
Her okulda ve sınıfta hızlı öğrenen ve öğrenmeyen öğrenci bulunduğu ve her öğrencinin hazırbulunuşluk düzeyine göre öğretim yapılmasını, her öğrenciye ihtiyacı olan ek öğretim zamanı ve nitelikli öğretme hizmeti (ipucu, katılım, pekiştireç, dönüt) sağlanırsa okulda her öğrencinin öğrenebileceğini savunur.
Tam öğrenme için öğrencilerin giriş davranışları eşitlenmeli
Zihinsel farklılık doğuştan değil sonradan meydana gelir.
Tam öğrenme standardına ulaşamayan öğrenciler için ek (tamamlayıcı) öğretim uygulanır.
Tam Öğrenme Yaklaşımının Uygulanması
Hedef davranışlar belirlenir
Ulaşılacak hedef-davranış standardı belirlenir (hedef-davranışların en az p’ine ulaşma)
Giriş davranışları (önkoşul öğrenmeleri) hazırbulunuşluk testi ile kontrol edilir.
Eksik giriş davranışlarının giderilmesi için öğretim etkinliklerinin düzenlenir.
Ünitenin işlenmesi
Ünite ya da konu bitiminde tekrar test yapılır (Ünite ya da izleme testi yapılır.)
Bütün öğrencilerin istenilen öğrenme standardına (p) ulaştığı belirlendikten sonra diğer konuya geçilir.
İstenilen standarda ulaşamayan öğrenciler için ek (tamamlayıcı) öğretim etkinlikleri yapılır.
à İlave (Tamamlayıcı) Öğretim Etkinlikleri İçin Yapılanlar:
Ek süre içerisinde öncekilerden farklı yöntemleri kullanma
Dersteki öğretim girişimini bir kez daha tekrarlama
Öğretmen veya özel bir öğretici tarafından birebir öğretim yapma
Konuyu tekrar ve bol örneklerle anlatma
Grupla öğretim yapma
Kaynak ve yardımcı kitaplarla öğretim yapma
Okulda ve evde ek öğretim yapma ya da ödev verme
Programlı öğretim uygulamasına başvurma
Akademik oyunlarla öğretim
Tam Öğrenme Yaklaşımının Değişkenleri
à Öğrenci Davranışları (Giriş Davranışları)
Bilişsel giriş davranışları
Duyuşsal giriş davranışları
Psiko-motor giriş davranışları
à Öğretim Hizmetlerinin Nitelikleri
İpucu: Öğrencinin neyi öğreneceğini açıklayıcı mesajlar.
Pekiştirme
Katılım
Dönüt ve Düzeltme: Öğrencilerin neyi öğrenip neyi öğrenmediklerini bildirme.
Disiplin
à Öğrenme Ürünleri
Öğrenme düzeyi ve çeşidi
Öğrenme hızı
Bilişsel ürünler
Duyuşsal ürünler
Psiko-motor ürünler
Akademik Özgüven: Öğrencinin öğrenme özgeçmişine dayalı olarak herhangi bir öğrenme konusunu öğrenip–öğrenemeyeceğine ilişkin kendisini algılama biçimidir. Tam öğrenme yaklaşımı, duyusal giriş davranışlarını anlamında bireylerin gelebileceği düzeyleri sırasıyla; ilgi, tutum ve akademik özgüven olarak belirlemiştir.
Programlı Öğretim ile Tam Öğrenme Yaklaşımlarının Karşılaştırılması
Programlı Öğretim Tam Öğrenme
-31 Davranışçı yaklaşıma bağlı olarak Skinner tarafından geliştirilmiştir.
-32 Okul, sınıf içi ve sınıf dışında kullanılır.
-33 Bireysel öğrenme tekniğidir.
-34 Konular küçük parçalar halinde sıralanarak her öğrencinin kendi öğrenme hızına göre adım adım ilerlediği, bilgiden hemen sonra yöneltilen sorulara cevap verildiği ve cevabın doğruluğuna göre ileri gittiği ya da geri döndüğü öğrenme yaklaşımıdır. -35 Bilişsel öğrenme kuramına bağlı olarak Bloom tarafından geliştirilmiştir.
-36 Okul ve sınıf öğrenmelerinde kullanılır.
-37 Grup öğretimi tekniğidir.
-38 Üniteler ve konular basitten karmaşığa doğru hiyerarşik olarak sıralanır. Sınıfta bir ünite ya da konu bütün öğrencilerce belli bir standartta öğrenildikten sonra bir sonraki ünite ya da konuya geçilir.
İŞBİRLİKÇİ ( KUBAŞIK ) ÖĞRENME
( J. Dewey – Vgotsky )
Öğrencilerin ortak amaç için bir araya gelerek küçük gruplar oluşturması yoluyla gerçekleşen bir öğrenme yaklaşımıdır.
Düşük yetenekli ve öğrenme güçlüğü olan öğrencileri öğrenme sürecine katar ve daha üst düzey öğrenme becerilerini kazandırır.
İşbirlikçi öğrenme grupları oluşturulurken öğrenciler arasındaki farklı yetenek, cinsiyet, başarı ve kişisel özellikleri bakımından heterojen gruplar belirlenmelidir.
Geleneksel anlayıştaki rekabete ve yarışa son vermeyi amaçlayan ve başarıya birlikte ulaşmayı hedefleyen bir yaklaşımdır.
Güdülenmeyi ve dikkati sürdürmeyi sağlar.
Psiko-sosyal ve duyuşsal gelişime katkıda bulunur.
Öğrencilerde empatinin gelişimini sağlar.
İşbirliği, sorumluluk, hoş görü, özsaygı, özyeterlik, fikirlere saygı ve paylaşma duygularını geliştirir.
Problem çözme ve üst düzey düşünme yeteneklerini geliştirir.
Ortak hareket edilir ve bireysel çaba gerektirir.
Öğretmenin görevi heterojen grupların oluşması, gruplarda işbirliği, verimin artırılması ve ürünlerin değerlendirilmesindeki tüm aşamaları planlamaktır.
İşbirlikçi öğretimde değerlendirme; grup içi etkinliklerin değerlendirilmesi ve bireysel değerlendirme olmak üzere 2 türlüdür. Bireyin başarısı grubun başarısına dönüştürülür ve değerlendirme ölçütlere göre, öğretmen ve grupla birlikte yapılır.
ÇOKLU (ÇOK BOYUTLU) ZEKÂ YAKLAŞIMI
(GARDNER)
Gardner’e göre zekâ; problem çözme kapasitesi veya değerli bir ya da birden çok kültürel yapı ürünü ortaya koyma kapasitesidir.
Piaget’e göre zekâ; çevreye uyum sağlama yeteneğidir.
Öğrencinin güçlü olan zekâ alanlarının değil her zekâ alanının belirli oranlarda geliştirilmesi ilkesine dayanır.
En önemli sayıltısı “her çocuğun bir veya birkaç alanda gelişim potansiyeline sahip olması”dır.
İnsanlar bütün zekâ alanlarına değişik miktarda sahiptir.
Herkesin farklı bir kişiliği, karakteri ve zekâ profili vardır.
Bireyler kendi zekâlarını artırma ve geliştirme yeteneğine sahiptirler.
Zekâ çok yönlüdür ancak kendi içerisinde bir bütündür.
Zekâ başkalarına öğretilebilir.
Çeşitli zekâ alanları bir arada ve belli bir uyum içinde çalışır.
Kişisel alt yapı, kalıtım, kültür, inançlar ve tutumlar zekâ gelişiminde etkilidir.
Ölçme ve değerlendirme, öğretmen-öğrenci-veli işbirliği ile yapılır ve ağırlıkla öğrenci gelişim dosyaları (portfolyo) kullanılır.
Başlıca Zekâ Alanları – Uygun Öğrenme ve Öğretme Etkinlikleri
Matematik – Mantıksal Zekâ
Sözel – Dilsel Zekâ
Bedensel – Kinestetik Zekâ
Görsel – Uzamsal Zekâ
Müziksel – Ritmik Zekâ
Sosyal – Bireylerarası Zekâ
Öze Dönük Zekâ: Bireyin kendi duygularını ve düşüncelerini anlama, bireysel hedefler koyma, benlik değerleri ile ilgili özelliklere sahip olma durumudur. İnsan kendini, ilgilerini ve yeteneklerini tanır. Bağımsız kalmayı ve çalışmayı sever. Bireysel başarıların peşindedir.
Doğa Zekâsı
YAPILANDIRMACI ( YAPISAL ) ÖĞRENME YAKLAŞIMI
( PİAGET – VGOTSKY - GESTALT )
Bilginin doğasını ve kaynağını inceler. (Bilgi nedir? – Öğrenme nedir? )
Bilginin doğruluğu kişiye, kültüre, duruma göre değişebileceği için, bilginin doğruluğundan çok üretilmesi ve kullanışlılığı önemlidir. Bilginin öğrenci tarafından yapılandırılmasını ifade eder.
Anlamlı öğrenme, keşfederek öğrenme, bağlamsal öğrenme, düşünmeyi öğrenme, araştırma – keşfetme ve problem çözme gibi öğrenme yaklaşımları kullanılır.
Yapılandırmacı öğrenmede “etkinlik merkezli” eğitim uygulamaları gerçekleştirilir.
Yapılandırmacı Öğretim Yaklaşımının Temel Öğeleri
Öğrencileri, konuya ilgi duyacak problemlere yöneltme
Eski bilginin yeni bilgi ile ilişkilendirilerek öğrenmeyi sağlama
Öğretim programı tümdengelim yoluyla ve temel kavramlara ağırlık verilerek işlenir.
Öğretim programı öğrenci sorularına göre yönlendirilir.
Öğretme-öğrenme etkinlikleri; ikincil kaynaklar (ders kitapları, dergi vb.) yerine birincil kaynaklara (gerçek öğrenme ortamı) yöneliktir.
Öğrencinin bireysel görüşlerini ortaya çıkarma ve görüşlerine değer verme önemlidir.
Bilginin anlaşılması ve uygulanması
Öğretim programının öğrencilerin katılımıyla yönlendirilmesi
Değerlendirmenin öğretim sürecine dönük olarak yapılması
Yapılandırmacı Eğitimin Özellikleri
Öğrenci öğrenmeden sorumlu ve aktiftir.
Öğretmen öğretmez, deneyimler yaşatır. Öğrencilerin yeni bakış açıları geliştirmesine ve önceki öğrenmelerini kullanmalarına yardımcı olur.
Öğretmen, bilginin inşa edilmesi sürecinde öğrenciye gerekli malzeme ve ortamı hazırlar.
Öğretmen öğrencilerin belli bir konu hakkındaki fikir ve görüşlerinin anlamak için uğraşır.
Gözlem, koleksiyon, sergi, tartışma gibi teknikler uygulanır.
Değerlendirme sonuca değil sürece yöneliktir. Portfolyo kullanır.
Öğrencideki doğal merak desteklenir.
Etkinliklerde öğrenci merkezdedir. Bilgiye ulaşmak için sorular sorar, deneyimler yaşar ve sonuca ulaşır.
TEMEL ÖĞRETME YAKLAŞIMI
( GLASSER )
Okulda etkili öğretimin gerçekleşebilmesi için 4 öğe vardır.
Hedeflerin saptanması
-84 Öğretim hedefleri saptanır.
-85 Davranış olarak ifade edilir.
Öğrenme için gerekli giriş davranışlarının belirlenmesi Önceki öğrenmelerle yeni öğrenmeler arasında bağ kurularak öğrenme sağlanır.
Öğrenme-öğretme ortamının seçimi ve düzenlenmesi -86 Uygun öğrenme ortamı hazırlama
-87 Öğretimi uygulama (strateji, yöntem, teknik, öğretim hizmetleri)
Değerlendirme -88 Öğrenme süreci sonunda öğrenme ne düzeyde gerçekleşti?
-89 Öğrenme eksiklikleri kalmışsa, tamamlanır ve yanlışlar düzeltilir.
-90 Öğrenciye başarısı hakkında dönüt verilir.
ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ VE TEKNİKLERİ
Öğretim yöntemi bir dersin hedeflerine ulaşmak için izlenen yollar anlamına gelir.
Öğretim yöntemi içeriğin (konuların) nasıl öğretileceği ile ilgili genel düzenlemeleri kapsar.
Öğretim Yöntemleri:
Anlatma
Tartışma
Örnek Olay
Gösterip Yaptırma
Problem Çözme
Bireysel Çalışma
Öğretim yöntemi bir tasarım ve planlama süreci, öğretim tekniği ise öğretim yönteminin uygulama biçimidir.
Bireysel Öğretim Teknikleri Grupla Öğretim Teknikleri Sınıf Dışı Öğretim Teknikleri
Bireyselleştirilmiş öğretim Beyin Fırtınası Gezi
Programlı Öğretim Gösteri Gözlem
Bilgisayar Destekli Öğretim Soru – Cevap Görüşme
Rol Yapma Sergi
Benzetim (Smilasyon) Proje
Makro Öğretim Ödev
Eğitsel Oyunlar
Öğretim Yöntemlerinin Önemli Yönleri
Anlatım Tartışma Gösterip Yaptırma
-91 Öğretmen merkezlidir.
-92 Öğrenci pasiftir.
-93 Sunuş yoluyla öğretim stratejisinde ve bilgi düzeyindeki davranışların kazandırılmasında kullanılır.
-94 Dersin giriş bölümünde herhangi bir konuyu özetlemede ve bir konu ile ilgili bilgi aktarmada kullanılır.
-95 Birçok konuyu, kısa sürede, kalabalık sınıflara aktarmada etkilidir. -96 Öğrencileri herhangi bir konu üzerinde düşündürerek, konuları açıklamayı ve verilen bilgileri farklı yönlerden tanımayı sağlar.
-97 Buluş yoluyla öğretim stratejisinde ve kavrama düzeyindeki hedeflerin kazandırılmasında kullanılır.
-98 Öğrencilere karşılıklı konuşma, anlayış, hoş görülü olma gibi özellikleri kazandırır. -99 Bir işlemin nasıl uygulanacağını, bir davranışın nasıl yapılacağını, bir aracın ya da makinenin nasıl çalıştırılacağını göstererek öğrenciye yaptırılır.
-100 Psiko-motor davranışların ve görgü kurallarının, insan ilişkilerinin öğrenilmesinde kullanılır.
-101 Uygulama düzeyindeki hedef alanın kazandırılmasında kullanılır.
Örnek Olay Problem Çözme Proje Temelli Öğrenme
-102 Gerçek hayatta karşılaşılan problemler sınıf ortamında çözülerek öğrenme sağlanır.
-103 Buluş yoluyla öğretim stratejisinin kavrama, analiz, sentez ve değerlendirme düzeylerindeki hedef alanlarının kazandırılmasında kullanılır.
-104 En önemli faydası, öğrenciye bildiğini ve kavradığını bir örnek problem üzerinde uygulama fırsatı verir. Beceri kazandırır. -105 J. Dewey geliştirmiştir.
-106 Öğrencinin problem çözme sürecinde türlü alternatifler geliştirerek, bilimsel yöntemi ve problem çözme aşamalarını kullanarak öğrenmesini sağlar.
-107 Buluş yoluyla öğretim stratejisinde uygulama düzeyindeki hedef alanlarının kazanılmasında etkilidir. -108 Gerçek yaşam koşullarında gerçekleştirilen ve öğrencilerin bir iş, ürün ya da performans ortaya koymasını sağlar.
-109 Bir senaryo ya da problem üzerinde, öğrenci merkezli öğrenmeyi sağlar.
-110 Bireysel çalışmalardan çok grupla çalışmalar tercih edilir.
Tartışma Yönteminde Kullanılan Başlıca Tartışma Teknikleri (Çeşitleri)
Münazara: İki grubun bir konuyu tez – antitez şeklinde ele alarak dinleyicilerin ve jürinin önünde tartışmasıdır.
Sınırlığı: Bireyleri inanmadığı düşünceyi açıklama ve savunma durumuna düşürür.
Panel: Belirli bir konuda 3–5 kişilik grup tarafından dinleyicilerin önünde tartışmanın yapılmasıdır. Amacı; gerçeği bulmaktan çok bir konunun çeşitli yönlerini aydınlatmak ya da konuyla ilgili çeşitli eğilim ve görüşleri ortaya koymaktır.
Sempozyum: Bilimsel, sanatsal, düşünsel ağırlıklı konuların çeşitli yönleriyle bir grup tarafından sunumudur. Her üye belirli bir konuda konuşma yapar. Sonucunda soru-cevap yapılır ve eleştiri kullanılır.
Açık Oturum: Bir grubun önünde konuşma yapılmasıdır. Panelden farklı üyeler başkandan söz alarak konuşurlar. Başkan üyelere söz vererek oturumu yönetir. Tüm sınıf tartışmaya katılabilir.
Forum: Değişik görüşlere sahip kişi ya da grupların herhangi bir konudaki sorunları tartışarak bir sonuca varmak için yapılır. Toplantıya katılanlar, soru sormaya, eleştiri yapmaya ve katkıda bulunmaya çalışabilir. Bazen de panelden sonra yapılır.
Kollegyum: İki panel grubu vardır. Birinci grup uzman kişiler, ikinci grup ise öğrencilerden oluşur. Uzman kişiler tartışmaya katkıda bulunarak açıklamalar yapar.
Seminer: Uzmanlık ve bilgi gerektiren konuda uzman bir kişinin sunu yapması.
Brifing: Bir kurumun yapısının ve işleyişinin tanıtımı ya da teknik bir konunun yetkili bir kişi tarafından sunumuna dayanan tekniktir.
ÖĞRETİM TEKNİKLERİ
Bireysel Öğretim Teknikleri
Programlı Öğretim -111 Skinner ve davranışçı yaklaşımın geliştirdiği öğretme tekniğidir.
-112 Öğretim bireylerlin öğrenme hızına göre düzenlenir.
-113 Küçük adımlar, etkin katılım, başarı, anında düzeltme, kademeli ilerleme, bireysel hız ilkeleri uygulanır.
Bireyselleştirilmiş
Öğretim
(Keller Planı) -114 Bir sınıfı oluşturan öğrenciler arasındaki öğrenme bireysel farklılıkların giderilerek her öğrenciye hızına uygun öğretim yapılması sürecidir. Her öğrenci kendine özgü düzeylerde öğrenir.
-115 Öğretmen sınıfın tümüne değil 3–4 öğrenciden oluşan küçük gruplara açıklama yapar.
-116 Dönüşümlü günlük çalışmalar, tamamlayıcı sınıflarda özel ders verme, beceri geliştirme çalışmaları, planlı grup-farklı sınıflar (seviye grupları) çalışmaları düzey geliştirme çalışmaları yapılır.
Bilgisayar Destekli
Öğretim -117 Öğrenciler için renkli, hareketli, animasyonlu olarak hazırlanan eğitim CD’leri aracılığı ile öğrenme zevkli ve ilgi çekici hale gelir.
-118 Öğretmenin yerine geçen bir araç değil öğretmene yardımcı olan, öğretimi tamamlayıcı bir destek aracıdır.
Grupla Öğretim Teknikleri
Beyin Fırtınası:
Grupta problem çözmekle görevlendirilen üyeler mümkün olduğu kadar çok fikir ileri sürerler.
Fikirler ile ilgili yorum, eleştiri yapılamaz. Düşünceler yönlendirilemez.
Fikirler kâğıtlara yazılır ve sonra da üzerinde genel bir değerlendirme yapılır.
İyi-kötü, doğru-yanlış gibi yargılamalarda bulunulmaz.
Fikirlerin niteliğinden çok niceliği önemlidir.
Gösteri (Demonstrasyon)
Öğrencilere bir işin nasıl yapılacağını göstermek, genel ilkeleri açıklamak ya da bir aracın nasıl kullanıldığını göstermede kullanılır.
Öğrenme konusu, araç gereç kullanılarak somutlaştırılır. Gece-gündüz oluşumunun dünya maketi üzerinde gösterilmesi.
Kullanılan basamaklar arasında geçiş olmayan ve adım adım ilerleyenler için, biri öğrenilmeden diğerinin öğrenilemeyeceği konularda kullanılır. Aşamalılık ilkesine uyulmalıdır.
Soru – Cevap (Sokrat Yöntemi)
Her öğrencinin cevaplayacağı türden soru sorulmalıdır.
Cevap ipuçları vererek öğrenciye buldurulmalıdır.
Doğru cevaplar hemen pekiştirilmeli, yanlış cevaplar ise ipucu ve ek sorularla düzelttirilmelidir.
Farklı türden sorular (kapalı uçlu bilgi soruları, ilişkisel-birleştirici sorular, genişletme soruları) sorulmalıdır.
Rol Yapma – Drama (Sosyo-rama)
Öğrencilere roller dağıtılır ve verilen role uygun davranması beklenir.
Beklenmedik durumlarda nasıl davranması gerektiğini çözer.
Kendi duygu ve düşüncelerini, başka bir kişiliğe girerek ifade eder.
Mikro Öğretim
“Öğret – Yeniden Öğret” süreci gerçekleştirilir.
Mevcudu az olan sınıflarda etkili kullanılır.
Her öğrenci konusunu sunar. Sunu kameraya kaydedilir. Dersten sonra birlikte izlenir, tartışılır ve değerlendirilir.
Alınan dönüt ışığında dersler yeniden düzenlenir, kayır yeniden yapılır ve değerlendirmeye geçilir.
Eğitsel Oyunlar
Konular oyuna dönüştürülerek ilgi çekici duruma getirilir.
Altı Şapkalı Düşünme Tekniği
Değişik renklerde şapkalar ve anıları temsil eden düşünceler bulunur.
Bir olay verilir ve her öğrencinin farklı şapkayı temsil eden düşünceden yola çıkarak olayı yorumlamaları istenir.
Eleştirel ve çok yönlü düşünmeyi sağlar.
Beyaz Şapka: Tarafsız bir şekilde bilgiyi düşünme
Kırmızı Şapka: Özsezgilere dayanarak duygusal tepki verilir.
Siyah Şapka: Eleştirisel ve karamsar yönden bakılır.
Sarı Şapka: İyimser, olaylara yapıcı yönden bakılır.
Yeşil Şapka: Olaylara yeni ve farklı çözüm yolu bulmak, üretici ve yenilikçi fikirler üretilir.
Mavi Şapka: Olaylar olası tüm yönleri ile incelenir.
Benzetim (Simülasyon)
Gerçek durumların önemli boyutları gerçeğe yakın bir model, resim ya da sembolik yollarla incelenir.
Pilotların bilgisayarla uçak uçurması.